Cocker spaniel angielski

Psy od zawsze były wokół człowieka i w tym ludzkim świecie miały do spełnienia różne role. W dawnych czasach psy rzadko chowane były dla przyjemności, jedynie na dworach zamożnych ludzi miały stanowić żywy dodatek do wnętrza.

Podobnie było z psami rasy Cocker spaniel.

Potomek rzymskich czy hiszpańskich myśliwych?

Rzym odciskał przez wieki swojej świetności, piętno wszędzie tam gdzie docierały jego legiony. Podobnie rzecz się ma w przypadku psów rasy cocker spaniel, dziś katalogowanej z dopiskiem angielski. Według odnalezionych dokumentów i zapisków w nich zawartych uznaje się, że spaniele dotarły na Wyspy Brytyjskie wraz z rzymskimi legionistami. Wojska tej starożytnej europejskiej potęgi wykorzystywały cocker spaniele jako psy pomocne w polowaniach.

Z innych przekazów wywnioskować można, że pierwotnym domem spanieli była Hiszpania i stamtąd trafiły do angielskiej arystokracji jako podarki od Hiszpanów. Nazwa spaniel wywodząca się od starofrancuskiego słowa espaigneul co oznacza psa hiszpańskiego.

Jak widać pełen historyczny rodowód jest dość zawiły i nie jest w sposób jasny i precyzyjny określony.

Angielskie początki w myśliwskim świecie

Bez względu na faktyczne pochodzenie niewątpliwie Anglia ostatecznie została uznana za kraj pochodzenia i popularyzacji rasy. Spaniele od początku miały jedno przeznaczenie pomoc myśliwym w polowaniu. Zaliczono je do rodziny aportujących i płochaczy. Służyły głównie do płoszenia zwierzyny łownej z czasem przyuczone do aportowania.

Spaniele swobodnie poruszają się w wodzie co też myśliwi często wykorzystywali podczas polowań na kaczki. Płoszenie i wyszukiwanie upolowanej zwierzyny było głównym zajęciem spanieli.
Na przestrzeni lat psy tej rasy stały się bardziej towarzyszami rodzin zamieszkując z nimi pod jednym dachem, tracąc swoje pierwotne myśliwskie przeznaczenie.

Charakter i warunki hodowlane przypisane spanielom

Cocker spaniele angielskie są bardzo ruchliwymi psami, doskonale czującymi się w zagajnikach i innych zaroślach. Dobrą cechą tej rasy jest to, że pomimo swojego dynamicznego usposobienia są psami bardzo łagodnymi i przyjaźnie nastawionymi do swoich właścicieli czy opiekunów. Źle ułożone mogą wykazywać agresję w stosunku do obcych tak ludzi jak i psów.

Przedstawiciele tej rasy są bardzo cierpliwe co sprzyja dobremu ułożeniu. Mocno przywiązują się do właścicieli i źle znoszą samotność, choć pozostawione na kilka godzin w odosobnieniu nie sprawiają większych problemów. Raczej unikają towarzystwa mały dzieci i zdecydowanie wolą obecność osób starszych.

Ze względu na swoją dużą ruchliwość wymagają sporej dawki dziennego ruchu na świeżym powietrzu. Są psami trzymającymi się blisko swoich właścicieli. Można je trzymać w miejskich warunkach, pamiętając o codziennej dużej dawce ruchu w postaci spacerów i zabawy.

Ze względu na swoją dynamikę i bardo dużą ruchliwość psy tej rasy dobrze sprawdzają się w psich zawodach sportowych i w związku z tym często są do tej roli wykorzystywane doskonale się przy tym bawiąc.

Spaniele są idealnymi partnerami na osób lubiących dużo ruchu, zwłaszcza na świeżym powietrzu.

Szkolenie i pielęgnacja

Spaniele dają się dość łatwo układać, są jednak bardzo uparte i lubiące stawiać na swoim, dlatego nie należy ich zbyt mocno „przekonywać” do niektórych zachowań. Od szczeniaka powinno się je traktować stanowczo, a nie ostro. W konsekwentnym postępowaniu i nie uleganiu psiemu charakterowi, można te psy bardzo dobrze ułożyć.

Spaniele mają długie włosy i w związku z tym wymagają częstego czesania i szczotkowania. Szczególnej pielęgnacji wymagają oczy i uszy psa. Psom tej rasy należy pomagać w wentylacji uszu co zapobiegać będzie pojawianiu się stanów zapalnych.

Ze względu na długie włosy wymagają strzyżenia, które najlepiej wykonywać średnio raz na dwa miesiące. Dużo uwagi należy przyłożyć do pielęgnacji łap tych psów, polegającej na wyskubywaniu włosów spomiędzy poduszek, bez ich wycinania między palcami.