Wyżeł węgierski krótkowłosy – Ciekawostki

Krzyżówka tureckich żółtych psów myśliwskich z rasami niemieckich wyżłów krótkowłosych, dała bardzo eleganckiego i dostojnego psa myśliwskiego z rasy wyżłów, nazywanych węgierskimi. Wzmianki o tych psach pochodzą z IVX wieku.

Początkowo były ozdobą dworów możnowładców i baronów siedmiogrodzkich. Wraz z rozkwitem Europy wyżeł węgierski rozprzestrzenił się na cały kontynent.

Opis psa

Myśliwski pies o smukłej wyraźnie zarysowanej sylwetce. Wielkość psa około 60 cm w zależności od płci, suki są nieco mniejsze. Waga pomimo smukłej sylwetki około 30 kilogramów, świadczy o dużym umięśnieniu. Maść rdzawa lekko przechodząca w delikatny odcień żółty, nos w kolorze czerwonym. Uszy rozchodzące się na boki wzdłuż pyska, duże i oklapnięte.
Pies żyje około 15 lat.

Psi charakter

Wyżeł węgierski krótkowłosy jest psem bardzo podatnym na szkolenie. Bardzo energiczny o dobrym, łagodnym nastawieniu do świata i ludzi. Potrafi bardzo szybko nawiązywać przyjazne relacje z właścicielem i być wobec niego bardzo wierny, czuły i opiekuńczy. Reprezentuje duży spokój i brak ukrytej agresji i ze względu na te cechy doskonale nadaje się do kontaktu z dziećmi. W mieszkaniu osoby samotnej będzie bardzo oddanym przyjacielem nie odstępującym jej na krok. Bardzo trudno wzbudzić w nim szczekanie czy agresję.

Wymaga dużego wybiegania, lubiąc otwarte przestrzenie. Najlepiej sprawdzi się w warunkach wiejskich domostw. W mieście wymaga długich i intensywnych spacerów. Ze względu na swój myśliwski rodowód lepiej nie męczyć go w miejskiej przestrzeni pozbawiając tym samym realizacji swoich podstawowych instynktów.

Pielęgnacja i karmienie

Wyżeł węgierski krótkowłosy nie posiada podszerstka ułatwia to jego pielęgnację. Pies ten nie wydziela zapachu charakterystycznego dla innych psów. Kąpiel jeśli już to okresowa, natomiast wskazane jest wcieranie w skórę odpowiednich preparatów przeznaczonych dla tej rasy. Regularnej kontroli wymagają uszy w celu zapobiegania stanom zapalnym.

Pies tej rasy cieszy się dużym apetytem dlatego powinno zwracać się szczególną uwagę dotyczącą karmienia. Porcje żywieniowe należy dopasować do aktywności psa. Zbyt mała aktywność i przekarmianie kończy się roztyciem i występowaniem wielu chorób. Im mniej ruchliwy tryb życia tym bardziej powinno być kontrolowane jedzenie.

Jeśli pies jest używany do celów łowieckich, powinien być w odpowiedni sposób odżywiany w okresie intensywnych udziałów w polowaniach i spożywać nieco więcej pokarmu ze sporą zawartością tłuszczu.

Zdrowie

W warunkach intensywnego dziennego spaceru i dużej porcji codziennej nieograniczonej możliwości wybiegania się, pies z tej rasy rzadko choruje.

Regularny kontakt z weterynarzem i zaopatrywanie psa w odpowiednie specyfiki wzmacniające, uchronią go przed częstą u tej rasy przypadłością jaką jest dysplazja stawów. Złe karmienie może doprowadzić do chorób związanych ze skórą lub wywoływać alergie.