Berneński pies pasterski

Historia rasy berneńskich psów pasterskich nierozerwalnie związana jest ze Szwajcarią. Nie zmienia to faktu, że naukowcy doszukali się śladów sięgających czasów rzymskich podbojów. Na przestrzeni wieków pies od zawsze towarzyszył człowiekowi.

Rola jaką w domostwach spełniały psy jest podobna do tego z czym mamy do czynienia również dziś. Pewna grupa psów spełniała bardzo pożyteczne funkcje w obejściach rolników i hodowców. Berneński pies od zawsze pomagał szwajcarskim hodowcom krów w doglądaniu stad wypasających się na górskich halach. Do dziś spotkać można na alpejskich pastwiskach duże psy strzegące i zaganiające stada krów

Pielęgnacja i karmienie

Pies gubi włosy przez cały rok, linienie występuje u tej rasy 2 razy w roku. Pielęgnacyjne czesanie wystarczy wykonywać raz w tygodniu. Kąpiel wykonuje się w razie potrzeby. W przypadku częstej kąpieli psów w zbiornikach wodnych należy zadbać o dobre wysuszenie. Gęste włoscy długo utrzymują wilgoć i źle wysuszone mogą wywołać stany zapalne skóry.

Berneńskie psy pasterskie mają bardzo duży apetyt i łatwo je przekarmić. Trzeba zwracać uwagę aby posiłki były dopasowane do trybu życia psa jego ruchliwości. Dobrze jest stosować wysokogatunkowe karmy. Przygotowując posiłki samodzielnie trzeba dostarczać wraz z pożywieniem odpowiednie witaminy i minerały.

Współczesny rys historyczny berneńczyków

Pomimo wielowiekowej tradycji posiadania i wykorzystywania psów do opieki nad innymi zwierzętami dopiero na przełomie XIX/XX zainteresowano się rasą psów berneńskich. Największe zasługi na tym polu przypisuje się pewnemu oberżyście z miejscowości Durrbach, który na przełomie wieków zajmował się hodowlą psów nazywanych Dürrbachler.

Początkowa nazwa psów Dürrbachler została w 1907 roku zmieniona na berneński pies pasterski i rasa ta została uznana przez Szwajcarski Związek Kynologiczny.

Od początku swojego istnienia berneńczyki wykorzystywane były do pracy. Stróżowanie i doglądanie stad to jedno z zajęć, inne wykonywane przez te psy prace to rola pociągowa z przeznaczeniem do ciągnięcia sań lub wózków z zaopatrzeniem.

Budowa i charakter

Berneński pies pasterski jest dużym psem o masywnej sylwetce osiągającym 70 centymetrów wysokości i 40-60 kg wagi ciała.

Włosy pokrywające ciało psa są długie lekko pofalowane, najczęściej w trzech kolorach: kruczo czarny korpus, brzuch i łapy w odcieniach brązu z białym krawatem i bielą na nosie. Ze względu na swoje cech jest bardzo dynamicznym psem z ładnym dla oka swobodnym lekkim biegiem.

Psy tej rasy są bardzo spokojne i przyjazne dla człowieka, bardzo wyrozumiałe w stosunku do dzieci zwłaszcza małych, dzieciom pozwalają na wiele. W warunkach domowych dobrze czują się zarówno przebywając na świeżym powietrzu jak i w mieszkaniach.

Ze względu na swoją masywną budowę zdarza się, że często cierpią na różne dolegliwości związane z układem kostnym. Dodatkowo jest to rasa często cierpiąca na różnorodne choroby onkologiczne. Dobrze zadbane i kochane psy mogą dożyć nawet 15 lat choć niestety najczęściej żyją około 8 lat.