10 Ciekawostek o Białym Owczarku Szwajcarskim
Biały owczarek szwajcarski jest dość rzadką rasą, choć szybko zdobywa popularność. Ten włochaty, dość duży pies od niedawna jest oficjalną rasą szwajcarską, bo dopiero od 1991 roku, kiedy to wpisano go do księgi hodowlanej.
Amerykanie szczycą się tym, że w latach dwudziestych XX wieku sprowadzono białe owczarki z Europy, gdzie po latach nadano im nazwę owczarków amerykańsko-kanadyjskich i właśnie w Ameryce rozwinęła się ta rasa w pełni.
1. Grupa FCI
Wzorzec FCI nr 347
Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) klasyfikuje białego owczarka szwajcarskiego (Berger Blanc Suisse) jako psa pasterskiego i zaganiającego (Grupa 1) i umieszcza w sekcji 1 – psy pasterskie, bez prób pracy.
2. Pochodzenie
Pochodzenie rasy nie jest dokładnie zbadane i poznane. Niektóre źródła podają, że pierwsze egzemplarze białych owczarków pojawiły się w Hanowerze pod koniec XIX wieku, następnie sprowadzano je do Stanów Zjednoczonych Ameryki na początku XX wieku, by w latach 70-tych ponownie zobaczyć je w Europie, obecnej ojczyźnie rasy – w Szwajcarii.
3. Cechy ogólne
Pies raczej więcej niż średnich gabarytów – nie molosowaty- o wydłużonej, eleganckiej sylwetce i średnim kośćcu. Sprawia wrażenie lekkiego. Wyróżniają go stojące równolegle trójkątne uszy, skierowane ku przodowi, piękna, biała i gęsta sierść z podszerstkiem – dłuższa, bądź krótsza. Sierść, by utrzymać swą wyjątkową kondycję powinna być regularnie wyczesywana. Czarny pigment jest dodatkowym atutem. Nie pożądane są z kolei: luźna skóra, obwisłe fafle, fałdy.
4. Wielkość i waga
Psy osiągają wzrost 58 – 66 cm, suki są nieco niższa 53 – 61 cm. Waga psów jest wyższa niż suk i osiąga ok. 30 – 40 kg, suki ok. 25 – 35 kg
5. Sierść
a) Sierść średnio-długa: gęsta i przylegająca, z podszerstkiem. Włos okrywowy jest twardy i dość prosty. Krótszy włos ma pysk, uszy i przednia strona nóg, a szyja oraz tylne strony nóg – nieco dłuższy, niż na tułowiu. Dopuszcza się włos lekko falisty, jeśli jest twardy.
b) Sierść długa: gęsta, przylegająca, z obfitym podszerstkiem jak wyżej. Włos okrywowy również twardy i prosty. Pysk, uszy i przednia strona nóg porośnięte włosem krótkim, ale już na szyi długi włos tworzy wyraźną grzywę, a uda wyposażone są w portki. Kita jest obfita. Włos jednak nigdy nie powinien być przesadnie długi. Dopuszcza się włos lekko falisty, o ile jest twardy.
Maść zawsze biała. Pigment wymagany. Czarny nos, pazury, opuszki łap, wargi, powieki powinny go posiadać.
6. Cechy charakteru
Biały owczarek szwajcarski jest inteligentnym, pojętnym, dość ruchliwym, wesołym i łatwo uczącym się psem. Żywy, nienerwowy, bardzo czujny. Łatwy do ułożenia, pojętny, lubiący działanie, bardzo przyjacielski, ale nie przesadnie wylewny. Nastawiony głównie na swego przewodnika, raczej nieufny wobec obcych. Potrafi zachować się w każdej sytuacji. Przywiązany do swego właściciela. Nielękliwy i nieagresywny bez powodu. To pies lubiący pracę z człowiekiem, sporty, zadania. Łatwo przyzwyczaja się do nowych sytuacji, o ile towarzyszy mu właściciel. Podąża za nim krok w krok. Nie lubi zostawać sam, a w wieku szczenięcym potrafi być bojaźliwy, dlatego ważna jest socjalizacja.
7. Pielęgnacja
Owczarki nie są zbyt wymagającą rasą. Jedynie biała okrywa wymaga regularnej pielęgnacji, zwłaszcza w odmianie długowłosej. Psa należy szczotkować minimum raz w tygodniu, by usunąć martwy włos i rozczesać splątane pasma. Stojące, trójkątne uszy nie wymagają specjalnych zabiegów higienicznych. Wystarczy sprawdzać stan ucha, a w przypadku zanieczyszczenia lekko przecierać wilgotną szmatką małżowinę uszną, nie wchodząc głębiej. W przypadku zauważenia niepokojących zmian, należy udać się do lekarza weterynarii. Psa kąpiemy w miarę potrzeby. Możemy też udać się do groomera, by ujarzmił szatę, zwłaszcza w okresie linienia.
8. Dla kogo owczarek szwajcarski?
Biały owczarek szwajcarski jest psem stworzonym dla aktywnych i lubiących ruch. Sport, dynamiczne spacery, biegi i sprint to ulubione aktywności tego czworonoga. Szwajcar wymaga codziennie sporej dawki ruchu, nie może być zatem w domu, w którym nie poświęca się mu uwagi, gdzie właściciel nie jest w stanie przeznaczyć dla niego odpowiedniej ilości czasu. Jego opiekun powinien być osobą spokojną, konsekwentną, wrażliwą, ale stanowczą. Jeśli chodzi o funkcjonowanie w rodzinie – pies tej rasy jest raczej wszechstronny. Odnajdzie się w rodzinie ze starszymi dziećmi, również u osoby samotnej. Jeśli chodzi o rodzinę z małymi dziećmi, należy uważać na gabaryty psa oraz by dzieci uczyć funkcjonowania z BOS-em pod jednym dachem. Jest czujny i uważny. Dobry stróż posesji. Raczej nie jest szczekliwy.
9. Choroby
Biała sierść ma tendencję do przebarwień, zażółceń, a skóra może mieć z kolei tendencję do alergii. Poza tym należy zwracać uwagę na stawy i nie nadwyrężać psa w okresie młodzieńczym i podczas dorastania. Występuje zagrożenie dysplazją bioder i łokci, atopia, zapalenie skóry, młodzieńcze zapalenie kości, spondyloza, zwyrodnienia kręgosłupa w okresie dojrzałym, skręt żołądka.
10. Predyspozycje rasy
Szwajcary są bardzo posłuszne i szybko się uczą. Ze względu na dość długą sierść z podszerstkiem, nie są wrażliwe na zmiany temperatury. Wykorzystuje się je w wojsku, pracują jako psi przewodnicy, psy lawinowe, czy też służą pasterzom. Mimo że pochodzą od owczarków niemieckich, mają bardziej zrównoważony, spokojny charakter.
Eskarabahos