Koń Dereszowaty – Wszystko o Tym Koniu

Konie to piękne i dumne zwierzęta. Aktualnie wykorzystuje się je głównie w celach rozrywkowych. Aczkolwiek nie można zapomnieć o tym, jak ważny był wpływ tych zwierząt w przeszłości. Trzeba przyznać, że przez lata wykształciło się tyle odmian tych pięknych koni, że objęcie tego wszystkiego rozumem nie jest wcale tak łatwe. Wśród dostępnych gatunków wyróżnić można konie dereszowate. Co należy wiedzieć na ich temat? Skąd one się wzięły? To krótki przewodnik dla tych osób, które interesują się tymi zwierzętami.

Jak wygląda koń dereszowaty?

Co ciekawe, spotkać takiego konia w Polsce nie jest łatwo. Śmiało można przyznać, że jest to rzadkość. Aczkolwiek, w Stanach Zjednoczonych te zwierzęta uznawane są za normę.

Konie dereszowate można poznać po nogach. Warto przyjrzeć im się z bliska, jeżeli ktoś zauważy literę V, to może być pewny, że ma do czynienia z przedstawicielem dereszów. To V stanowi rozgraniczenie pomiędzy jasną a ciemną barwą. Na dole jest ta ciemniejsza, a u góry jaśniejsza. To zjawisko możliwe jest dzięki dominacji genu Rn. W ten sposób dochodzi do zmieszania koloru bazowego z jasną (na ogół jest to biały) sierścią, która może występować na różnych partiach ciała. Ciekawostką jest to, że jeżeli na danym fragmencie ciała konia skóra zostanie uszkodzona, zaczyna odrastać włosie w kolorze bazowym.

W dawnych czasach uważano, że osoby, które posiadają deresze, można zaliczyć do grona bardzo szczęśliwych osób. Co więcej, sprezentowanie takiego konia odczytywano jako oznakę wielkiego szacunku. Wielu marzyło (i nadal marzy) o tym, aby posiadać tak rzadki okaz konia.

Obserwując te konie, można zauważyć, że wiosną i latem jaśniejsza sierść jest bardziej widoczna. Na jesień i zimę można zauważyć, że staje się ona ciemniejsza.

Czy mój koń będzie dereszem?

Poniekąd nigdy nie można być pewnym tego.

W szczególności, jeżeli konie są normalnej maści. Jeżeli jednak ogier ma gen Rn, to można być pewnym tego, że nowo narodzone źrebię będzie dereszem. Warunkiem decydującym jest również to, że źrebię musi mieć wśród swoich poprzedników dzikich przedstawicieli plemienia. Nigdy nie można doprowadzić do tego, aby konie o podobnych kolorach zostały skrzyżowane. W ten sposób można doprowadzić do śmierci i wyginięcia danego rodu.

Konie dereszowate można podzielić na:

• strefowe – w przypadku tych koni można spotkać się z jaśniejszymi plamami, które znajdują się na mniejszych obszarach;
• niestrefowe – jaśniejsze plamy można zauważyć na większej części ciała.

Cechy charakterystyczne koni dereszowatych

Po czym można poznać deresza? Oto lista najważniejszych cech tych koni:

• oczy i kopyta konia zawsze są koloru czarnego, jeżeli chodzi o gen Rn. Wyjątkiem są te sytuacje, kiedy chodzi o konkretną cechę koloru.
• białe plamy nigdy nie znikną z ciała konia. Z czasem mogą one jedynie stać się ciemniejsze. Nigdy też nie ma się do czynienia ze zjawiskiem „szarzenia”. Również kolor bazowy może ściemnieć, ale nigdy w całości. Nigdy nie będzie takiej sytuacji, że koń będzie w jednolitym kolorze.
• kolor grzywy zawsze będzie jednakowy. Na pewno nie będzie on zmieniał swojego odcienia pod wpływem pory roku. Tak może się jedynie dziać ze stosem, którego odcień uzależniony jest od pory roku.
• Savraso-deresz to jedna z odmian tych koni, którą można rozpoznać po białych plamach, które występują na ogonie. Jednak tylko oni tak mają. W przypadku innych dereszy ogon będzie zawsze jednolicie ciemny i nie będzie zmieniał swojego koloru.
• konie deresze mają skłonność do szybkiej regeneracji tkanki. Takie uszkodzenia, które nie są wyrządzone umyślnie, mogą powodować, że na ciele konia będą występować jeszcze większe „ciapki” kolorystyczne.

Deresze – z jakimi odmianami można mieć do czynienia?

Szacuje się, że ma się do czynienia z ok. 50 gatunkami koni dereszy. Jednak najczęściej spotykanych jest pięć gatunków. Oto one:

1. Bay deresz – kolor podstawowy jest czysty brązowy. Niekiedy można jednak zauważyć, że jest on czerwono-brązowy. Jednak jest to prawdziwa rzadkość. Sierść na zadzie zwierzęta jest nieco jaśniejsza, w odcieniu brązowym. Głowa i nogi pozostają w kolorze tła. Bay deresz należą do najczęściej spotykanych odmian tych pięknych koni.
2. Black roan – piękny kontrast koloru czarnego oraz białego. Patrząc na tego konia z daleka można mieć wrażenie, że jego garnitur jest lekko niebieskawy. Tak naprawdę można powiedzieć, że konie są lekko przydymione.
3. Czerwono-deresz – patrząc na nich z daleka można mieć wrażenie, że ma się do czynienia z koniem, który jest w odcieniu różowym. Można jedynie żałować, że te konie są taką rzadkością, ponieważ ich widok budzi ogromny zachwyt.
4. Słowik deresz – konie, które mają włosy w odcieniu szarawym. Na wiosnę staje się on jednak bardziej płowy.
5. Savraso-deresz – te, które już zostały wspomniane. W swoim umaszczeniu często przypominają konie, które żyją „na dziko”. To właśnie ogon sprawia, że wyróżniają się na tle innych dereszy.

Aczkolwiek, należałoby również wspomnieć o bucky. Piękna odmiana koni, która wyróżnia się tym, że ich ogon oraz grzywa się w intensywnym czarnym kolorze. W porównaniu do ich jaśniejszego ciała, ten kontrast jest jeszcze bardziej dostrzegalny.

Zachowanie i pielęgnacja koni dereszowatych

W związku z tym, że deresze są rzadkością w Polsce, wiele informacji na ich temat pochodzi ze Stanów Zjednoczonych.

Tamtejsi naukowcy już nieraz podkreślali, że deresze to indywidualiści, których ułożenie może sprawiać problem. Chociaż nie można powiedzieć, że jest to kompletną niemożliwością.Wystarczy się do tego odpowiednio przyłożyć. Są to konie, które jak ich przodkowie, doskonale czują się na wolności. To właśnie dlatego takim zwierzętom na pewno należy zapewnić dużą ilość miejsca, gdzie będą mogli się wybiegać.

Tak, są one hodowane w stajniach, ale kochają spędzać czas na dworze. Można więc pozostawić im otwarte drzwi do stajni. Jeżeli jednak pogoda będzie sprzyjająca, może się okazać, że wcale nie będą one chciały wracać do środka. Wystarczy tylko zapewnić im stały dostęp do świeżej wody. Należy zadbać także o regularne czyszczenie wybiegu. Poza tym hodowla dereszy nie różni się niczym od hodowli innych koni.

Warto umieszczać je na pastwisku, gdzie ma się do czynienia z dużą ilością trawy. Wtedy też nie będzie trzeba martwić się o to, aby konie dokarmiać. Jeżeli tej trawy jest mało, warto wprowadzić do ich codziennego żywienia siano oraz owies. W ten sposób będzie można być pewnym tego, że zwierzęta mają dostęp do wszystkich najważniejszych składników.

Jeżeli jednak konie trzymane są tylko w stajniach, pożywienie należy dostarczać im przez trzy lub razy razy dziennie. Przy tym należy także pamiętać o wodzie, która powinna zawsze pojawiać się razem z jedzeniem. Nie można zapominać o tym, że latem zapotrzebowanie na wodę jest zdecydowanie większe.

Deresze, które wykorzystywane są do różnych prac – niezależnie od pory roku – mają większe zapotrzebowanie na jedzenie i picie.

Ciekawostki o dereszach

Niekiedy można spotkać się z tym, że konie tego typu nazywane są pleśniowatymi. Chodzi bowiem o ich umaszczenie, które może przypominać kolor pleśni. Te właśnie odcienie sprawiają także to, że często są one mylone z koniami starym. Trzeba jednak zauważyć, że konie siwieją od głowy w dół. W przypadku dereszy głowa, jak również ogon zawsze pozostają ciemne. Dzięki temu każdej osobie łatwiej będzie rozpoznać teraz deresza w stajniach.

Deresze to w głównej mierze konie zimnokrwiste. Z tą maścią ma się najczęściej do czynienia w przypadku koni belgijskich lub ardeńskich. Koń dereszowaty może być gniadodereszowaty, kasztanowatodereszowaty, karodereszowaty, ale też izabelowatodereszowaty, bułanodereszowaty, itd.Trzeba przyznać, że ma się do czynienia z niezwykle pięknymi stworzeniami, które na tle swoich pobratymców wyróżniają się w znaczący sposób.

Różne odcienie dereszy

Gniadodereszowatego konia można rozpoznać po tym, że sierść tułowia występuje w kolorze brązowym. Do tego nie można zapomnieć o bieli, która w tym miejscu miesza się z brązem. Grzywa i ogon z reguły są czarne. Chociaż zdarzają się takie przypadki, że można w nich dojrzeć białe pasma. Głowa i kończyny – w porównaniu do reszty ciała – są ciemniejsze.

Konie karodereszowate to te, których tułowie ma barwę czarną. Oczywiście, jest ona przeplatana z białą sierścią. Grzywa, ogon i kończyny są również czarne.

Nie można zapominać o koniach kasztanowych z dereszem. To kolejna odmiana, która prezentuje się równie wspaniale. Wyróżnia się tym, że sierść w odcieniu rdzawo-brązowym, która komponuje się z białymi plamami. Głowa i nogi są z kolei w odcieniu kasztanowym.

Mając te wiadomości, każdy będzie miał już świadomość tego, jak łatwo poznać deresza. Podstawą jest biel, która na tułowiu pomieszczana jest z kolorem bazowym konia.

Zaciekawienie budzić może odcień, który potocznie nazywany jest ziarnem kukurydzy. To takie pomieszanie dereszowatości z oraz tarantowatości. Objawia się to poprzez przez ciemniejsze plamki koloru bazowego na kłodzie, które powstaje w wyniku najdrobniejszych skaleczeń przez odrastanie kolorowego włosa.

Zalety jazdy konnej

Może i deresze nie są tak często spotykane w Polsce. Co jednak nie oznacza tego, że ktoś nie będzie miał okazji jeździć na tym koniu. Warto poszukać takiej stajni, która może mieć takie piękne okazy u siebie. Tym bardziej że jazda konna to wiele pozytywów dla człowieka. Wśród nich można wymienić chociażby poprawę ogólnego samopoczucia. To właśnie na grzebiecie konia można zapomnieć o troskach dnia codziennego. To odprężenie i relaks, którego człowiekowi tak bardzo brakuje w ciągu dnia.

Pomimo tego, że jeżdżąc na koniach wciąż się siedzi, to jest to intensywny wysiłek fizyczny, który pomaga spalić nadmiar zgromadzonych kalorii. Człowiek siedząc na koniu uczy się również przybierać prawidłową sylwetkę. Tym bardziej że jest ona mocno nadwyrężona przez długotrwałe siedzenie przed komputerami. Już samo przebywanie w obecności jest w stanie dużo dać człowiekowi. Dlatego nie warto odmawiać sobie takiej przyjemności jaką faktycznie jest jazda na koniach.