Koń Srokaty – O Różnych Odmianach Łaciatych Koni

Konie

Konie znane są już od wielu wieków człowiekowi. W dawnych czasach służyły codziennym wsparciem. Do pewnego czasu to tylko dzięki nim możliwe było przemieszczanie się na różnych odległościach. Dzisiaj tą funkcję pełnią samochody. Nikt jednak nie zapomniał o pięknych koniach, które stanowią dumę dla ich właścicieli. Są niezwykle mądre i pozwalają na to, aby odnaleźć w sobie pasję. Wśród dostępnych koni, wyróżnić można srokate. Co należy o nich wiedzieć?

„Malowane” konie

Jeżeli ktoś spotka się z określeniem „malowane” konie, to będzie wiedział już, że ma do czynienia ze srokatymi sprzymierzeńcami. Porównując je do tych w jednolitym kolorze, śmiało można powiedzieć, że ich wygląd rzuca się w oczy. W Europie po raz pierwszy zagościły w 1519 roku. Zostały one przywiezione przez hiszpańskich konkwistadorów. Prosto z Ameryki Północnej. To właśnie tam można było je spotkać żyjące w naturalnym środowisku. Tam można było je spotkać jak przemierzały pola i doliny w ogromnych stadach.

Rdzenni mieszkańcy Ameryki, czyli Komańcze, niezwykle cenili te piękne zwierzęta, które wyróżniały się swoim umaszczeniem. Te łaty, które występują na całym ciele były czymś naturalnym dla nich, ponieważ była to dla koni maść ochronna. Te „malowane” konie na dobre zadomowiły się w Europie. Aktualnie jest wiele tych koni na świecie. Tylko w Stanach Zjednoczonych konie srokate uznawane są oficjalnie za rasę. W pozostałych krajach nie mają one takiego statusu. Co jednak nie oznacza, że nie są one doceniane. Nie brakuje różnych kół i stowarzyszeń, które zrzeszają sympatków tych koni.

Cechy charakterystyczne koni srokatych

Po czym można poznać srokatego konia? Oto lista charakterystycznych cech tego konia:

głowa ma prosty profil;
kłąb nie jest wydatny;
oczy są duże i wyraziste;
zad zaokrąglony i spadzi ty;
mocny grzbiet;
szyja nie dość, że długa, to chuda.

Z reguły są to konie, których wysokość utrzymuje się w granicach od 130 do 170 cm. Jednak najważniejsza cecha to malowania, które występują na całym ciele. Piękne, które pokazują, że natura ma różne kaprysy. Jednak w każdym przypadku, te „kaprysy” będą prezentować się wyjątkowo efektywnie.

Wyróżnia się tym, że jest bardzo energicznym zwierzęciem. Z przyjemnością można obserwować to, jak srokaty będzie zrywał się do biegu. Bardzo lubią one galopować. To m.in. dlatego są tak chętnie wykorzystywane na westernie. Są idealne, jeżeli chodzi o wyścigi. Doskonale radzą sobie również z przeszkodami.

Umaszczenie

W przypadku tych koni jest to bardzo interesujący temat. W szczególności, jeżeli chodzi o oficjalną rejestrację tych koni.

Wyróżnia się bowiem dwa rodzaje umaszczenia: srokate oraz tarantowate. Liczy się nie tylko kolorowe umaszczenie konia. Stosowne organizacje bacznie przyglądają się budowie ciała tych zwierząt. Aby móc dążyć do oficjalnej rejestracji swojego konia, należy być w pierwszej kolejności zapisanym do American Paint Horse Association, American Quarter Horse Association, lub w Jockey Club (Thoroughbreds). Są to trzy stowarzyszenia, które w przypadku tych koni mają najwięcej do powiedzenia. Warto zapoznać się z listami wszystkich oficjalnych stowarzyszeń, które bardzo chętnie udzielają informacji odnośnie tego, jakie wymagania muszą posiadać poszczególne konie.

Podstawą u koni srokatych zawsze jest kolor biały. Co ciekawe, w przypadku Regular Registry, sprawdzana jest również określona ilość białych włosów na bezpigmentowej (różowej) skórze.Oprócz białego, na ciele mogą występować również następujące odcienie: black, bay, brown, chestnut, dun, grullo, sorrel, palomino, buckskin, gray or roan. Przyglądając się koniom srokatym, można zorientować się, że plamy mogą mieć różne odcienie, jak również wielkości.

Wyróżnia się jednak tylko trzy zasadnicze schematy ubarwienia: overo, tobiano i tovero. Konie zaklasyfikowane do tych grup, są warte ogromne ilości pieniędzy. Nie brakuje osób, które kupują te konie po to, aby mieć pewność, że będą w stanie dobrze ulokować swoje pieniądze.

Overo

Są to te konie, które wyróżniają się tym, że ich nogi z reguły są ciemne. Biel spotykana jest w rejonach pomiędzy kłębem a ogonem. Jednak nie można mówić w tym przypadku o regularności. W przypadku tych koni decyduje raczej przypadek. Często spotykane są one jednak na głowie. Przez to niekiedy może się wydawać, że koń wygląda tak jakby był łysy. Ewentualnie te plamy mogą swoim kształtem przypominać maskę. Ogon z reguły jest w jednym kolorze. W większej ilości spotyka się te konie, które są w przeważającym stopni ciemne lub białe. Bardzo często overo mylone są z tobiano.

W przypadku tej grupy wyróżnia się następujące kolory:

frame overo – jak sama nazwa wskazuje, odpowiada za nie gen frame. Plamy występujące na ciele, mają z reguły postrzępione brzegi. Ta grupa wyróżnia się tym, że ewentualne plamy można spotkać na bokach, podbrzuszu i szyi, ale nie przechodzą przez grzbiet. To właśnie dzięki temu łatwo odróżnić je od tobiano. Nogi w tym przypadku mają maść zasadniczą. Głowa jest miejscem, gdzie na ogół można spotkać duże odmiany;
slash white – za tą grupę odpowiada gen slash. To właśnie dzięki temu plamy mają regularne kształty. Występują one nie tylko na głowie i brzuchu, ale także są widoczne na nogach oraz dolnej części tułowia. Maść zasadnicza występuje z kolei uszach, szyi i grzbiecie. W ten sposób ciągnie się ona aż do samego ogona. Wyróżniają się one tym, że ich oczy są w kolorze niebieskim. Często ma się również z heterochromią, tzn. ich tęczówki mają różne kolory. Ciekawy widok, który sprawia, że te konie są jeszcze piękniejsze;
sabino – wzory na ciele powstają pod wpływem genu sabino. Plamy nie tylko są postrzępione, ale są również nieregularne. Plamy mogą tak naprawdę pokrywać całe ciało, ale najczęściej spotykane są na brzuchu, nogach, ale także na głowie i bokach.

Tobiano

Wyróżniają się tym, że ciemne kolory można spotkać z reguły tylko i wyłącznie po bokach. Nogi na ogół są białe. Może nie całe, ale na pewno już powyżej stawów skokowych i kolan. Patrząc na ich plamy można niekiedy mieć wrażenie, że konie mają na sobie tarczę. Aczkolwiek, niektóre plamy mają kształt regularnego owalu, bez postrzępień. Plamy na głowie mogą przybierać różne kształty, w tym m.in. gwiazdki, pełne, strzałki, a nawet plackowate łysinki. Wyróżniają się tym, że ogon i grzywa są z reguły w dwóch kolorach. Jeżeli chodzi o całe ciało konia, to tak samo jak overo – może być w większości biały lub ciemny.

W przypadku tej grupy wyróżnia się dwie kolejne kategorie:

tobiano – za całe umaszczenie odpowiedzialny jest gen tobiano. To właśnie dzięki temu białe łatwy mają gładkie brzegi. Najczęściej przechodzą one przez linię grzbietu. Głowa, szyja, piersi oraz podbrzusze to miejsca, gdzie występuje maść zasadnicza. Ogon i grzywa mogą występować w jednym kolorze. Chociaż nie brakuje czystych tobiano, które mają w tym miejscu dwa kolory. Nogi zdobione są długimi odmianami;
calico tobiano – za całe umaszczenie odpowiedzialny jest gen cream. Plamy nie tylko są białe, ale wyróżniają się maścistością. Można na nich również zauważyć to, że są także inne, ciemniejsze plamy, które na dodatek nie mają rozjaśnienia.

Tovero

Kolejna grupa bardzo pięknych koni, gdzie ciemniejsze odcienie można zauważyć dookoła uszu, ale także czoła i/lub oczu. Na pewno na pierwszy rzut oka wyróżniać będą się ich niebieskie oczy, które będą bystro patrzeć na swojego właściciela. Ciemne plamy można zauważyć także dookoła chrap. Mogą one ciągnąć się nieco dalej, ale w porównaniu do innych plam, wyróżniają się one swoimi niewielkimi rozmiarami. Nie brakuje również plam, które znaleźć można na klatce piersiowej. Na dodatek sięgają one również szyi konia. Na bokach konia, jak również dalej, również występują plamy. Często bywa tak, że obok większych plam występują te, które są mniejsze. Nie brakuje również plam, które występują na ogonie zwierzęcia.

Co o kolorach na ciele koni srokatych trzeba wiedzieć?

To kolejna bardzo interesująca rzecz, która może zaciekawić miłośników tych koni. Poniekąd dlatego, że tyle tych odmian jest. Nie ma więc co dziwić się temu, że tak wiele osób z wielką fascynacją podchodzi do tych zwierząt.

Black – cała sierść łącznie z pyskiem, bokami i nogami jest czarna. U niektórych koni ten kolor widoczny jest już od razu, zaraz po narodzinach. Nie brakuje jednak takich sytuacji, że źrebak na samym początku jest myszowaty. Jednak z biegiem czasu jego kolory ciemnieją. Aczkolwiek, jeżeli koń będzie długie chwile spędzał na słońcu, może się okazać, że czarny będzie blaknął.

Brown – ciało jest w kolorze brązowym. Do tego pysk, wokół oczu, na bokach i wewnętrznej stronie nóg również można spotkać się z brązowymi plamami. Z kolei ogon oraz grzywa są na ogół czarne.

Bay – są to konie, których kolor ciała jest rudawo-brązowy. Mogą jednak występować różne odmiany. Począwszy od ciemnogniadego po jasnogniady. Dolne partie nóg, czubki uszu, jak również ogon i grzywa są na ogół czarne.

BayRoan – maść gniada na całym ciele poprzetykana jest białą sierścią. Głowa i dolne partie nóg oraz grzywa i ogon są z reguły jednokolorowe lub ciemniejsze. W przypadku tych koni można zauważyć, że wraz z biegiem czasu, konie te zaczynają jaśnieć.

BlackRoan – są to konie kare, które na całym ciele poprzetykane są białą sierścią. Głowa i dolne partie nóg oraz grzywa i ogon są z reguły jednokolorowe lub ciemniejsze. Także i w przypadku tych koni można zauważyć, że im koń starszy, tym jego umaszczenie będzie jaśnieć.

Buckskin – konie, które wyróżniają się sierścią w kolorze żółtawym lub delikatnym złotym. Grzywa i ogon są z reguły czarne. Patrząc na dolne partie nóg można zauważyć, że są one ciemniejsze w porównaniu do reszty ciała. W przypadku tych koni nie ma się do czynienia z pręgami grzbietowymi.

Dun – nawiązuje w swoim odcieniu do buckskin. Jednak umaszczenie jest nieco bardziej jasne. Grzywa i ogon mogą występować w kolorze czarnym lub brązowym. Tutaj bardzo często zauważalna jest pręga grzebietowa.

Konie srokate mogą również występować w kolorach Gray, Grullo, Perlno, Chestnut.