8 Ciekawostek o Krecie Europejskim

kret

Kret europejski jest powszechnie znanym ssakiem, którego przybliżył nam Zdenek Miler – czeski twórca znanej bajki animowanej dla dzieci. Krąży wokół tej postaci anegdota, jakoby twórca zniechęcony Disneyowskimi bohaterami, z których nie chciał brać przykładu, udał się na spacer w poszukiwaniu swojego zwierzęcego bohatera. Podczas długiej i bezowocnej wędrówki potknął się o kopiec kreta. Po początkowej niechęci do zwierzaka, postanowił go jednak narysować w taki sposób, by stał się przyjacielem dzieci. 

Kret, mimo że minęło sporo czasu od powstania wielu o nim odcinków i nie wszyscy już tę bajkę pamiętają, jest ssakiem, który mieszka obok nas lub… pod nami.

1. Występowanie

Kret występuje w Europie, oprócz najbardziej wysuniętych na południe części, w tym w Grecji, Portugalii i we Włoszech.

Przebywają tam, gdzie gleby są wystarczająco głębokie, by umożliwić im drązenie tuneli. Należą do nich pola uprawne, lasy liściaste i nieużytki. Całe swoje życie spędzają głównie pod ziemią, nie radząc sobie dobrze na glebach piaszczystych lub na nowo uprawianych gruntach, ponieważ środowiska te nie nadają się do kopania.

Krety tworzą rozległe sieci stałych podziemnych tuneli w bardziej stabilnych glebach. Rozległa sieć nor znajduje się na różnych głębokościach w glebie i może liczyć nawet setki metrów długości.

Najgłębsze tunele są przeznaczone na używane w czasie suszy i niskiej temperatury. Stałe tunele są używane wielokrotnie, przez kilka pokoleń.

W tunelach buduje jedno lub więcej gniazd, każde wyłożone wysuszoną roślinnością, których używa do odpoczynku lub wychowywania młodych, czy gromadzenia jedzenia.

2. Wygląd

Krety nie należą do tłuścioszków, ważą zaledwie 72 do 128 g. Są to niewielkie stworzenia o długości od 113 do 159 mm, z ogonem od 25 do 40 mm. Ich futro jest czarne, miękkie i aksamitne w dotyku. Wbrew powszechnemu przekonaniu, że są ślepe – mają w pełni rozwinięte oczy, które są małe i często ukryte pod futrem, za to nie posiadają uszu zewnętrznych. Mają bardzo dobrze dostosowane silne, przednie kończyny do kopania. Przednie kończyny posiadają 5 mocnych pazurów i są skierowane na zewnątrz.

kopce kreta

3. Zachowanie

Podczas sezonu lęgowego na wiosnę kret zazwyczaj terytorialny i samotny drąży tunele, szukając samic. Kiedy przez cały rok nie widać różnic między płciami, w sezonie lęgowym samice stają się łatwiej rozpoznawalne. Młode zazwyczaj rodzą się w drugiej połowie kwietnia, raz w roku. Miot ma od dwóch do siedmiu młodych, niewidomych i bezwłosych, które matka karmi mlekiem. Pielęgnuje młode przez miesiąc, które szybko rosną i osiągają dorosłe rozmiary w ciągu trzech tygodni. Przez jakiś czas zostają przy matce, by opuścić gniazdo i przenieść się na swoje terytorium. W tym czasie najczęściej stają się ofiarą drapieżników, ponieważ są zmuszone wyjść na powierzchnię w celu poszukiwań nowego domu.

Poza sezonem lęgowym krety zaciekle bronią swojego terenu. Są samotnikami, polującymi zwykle nocą. Gęsta, rozległa sieć tuneli o różnej głębokości ma różne przeznaczenie: płytkie służą szybszemu znalezieniu pokarmunad powierzchnią i budowane są w ciepłych porach roku. W głębszej glebie przebywają w okresie zimowym. Co ciekawe, krety, w zależności od tego, jakiej są płci – konstruują różne systemy nor. Samice budują nieregularne, sprawiające chaotyczne wrażenie sieci, samce budują jeden długi, prosty tunel, z rozgałęzieniami.

Pomimo podziemnego i samotnego stylu życia krety wydają się być świadome obecności i zachowania swoich sąsiadów. Pozostają w granicach własnego systemu tunelowego, z wyjątkiem okresu godowego. Jeśli dwa krety spotkają się w czasie innym niż sezon lęgowy, dochodzi do walki, ale występuje to bardzo rzadko, ponieważ unikają ryzyka agresji i nie wchodzą na inny teren. Potrafią wejść w posiadanie terytorium, obejmującego od kilkuset metrów do nawet kilku kilometrów.

4. Komunikacja

Krety znaczą swój teren, używając moczu do znakowania. W ten sposób oznajmiają soją obecność. Oboje mają parę gruczołów zapachowych pod skórą. Gruczoły te są nieco większe u samców, ale zwiększają się u obu płci w okresie lęgowym, co wskazuje, że zapach jest ważny w znalezieniu partnera.

5. Pokarm

Drapieżniki żywią się bezkręgowcami. Głównym pokarmem są dżdżownice. Jedzą też owady, larwy, jaja. Pokarm, w zależności od doświadczenia i możliwości, zdobywają poprzez:

1) kopanie w ziemi;

2) przechodzenie przez system nor;

3) wyszukiwanie na powierzchni ziemi.

6. Zagrożenia

Krety są podatne na drapieżniki głównie wtedy, kiedy można je znaleźć na powierzchni. Najbardziej, gdy opuszczają gniazdo matki, aby rozproszyć się nad ziemią i znaleźć swoje terytorium. Głównymi drapieżnikami są ptaki: sroki, sowy, myszołowy, czaple, kruki i mewy. Najpoważniejszym zagrożeniem są koty domowe i oczywiście ludzie.

7. Plusy

Krety zwalczają niektóre szkodliwe owady i poprawiają żyzność gleb poprzez ich napowietrzanie.

8. Minusy

Kret jest powszechnie uważany za szkodnika rolniczego. Rolnicy i ogrodnicy podejmują wysiłki, by powstrzymać populacje kretów, używając pułapek lub trucizn. Krety są „uwielbiane” również przez kleszcze i pasożyty, które przenoszą na inne ssaki.

Uwaga!

W Polsce Kret Europejski jest objęty ochroną gatunkową częściową. Nie jest chroniony tylko na terenie ogrodów, upraw ogrodniczych, szkółek, lotnisk, ziemnych konstrukcji hydrotechnicznych oraz obiektów sportowych

Eskarabahos