9 Ciekawostek o Rasie – Cavalier King Charles Spaniel

Cavalier King Charles Spaniel

Cavalier King Charles Spaniel jest wesołym, pełnym wdzięku i uroku psiakiem. Rasę cechuje delikatność i wrażliwość, za co zasługuje w pełni na miano psa do towarzystwa. Niezwykle łatwy w wychowaniu jest idealnym przyjacielem dla początkującego właściciela.

1. Charakter

Cavaliery, jak każde psy do towarzystwa, potrzebują uwagi człowieka. Są bardzo wrażliwe na wszelkie sygnały wysyłane przez opiekuna. Reagują na zmiany nastrojów, bardzo ciężko znoszą samotność i brak zainteresowania. Nie bez powodu te małe, wiecznie uśmiechnięte psy, są wykorzystywane jako terapeutyczne, ponieważ dosłownie wiszą na swoim właścicielu, domagając się pieszczot.

Lubią szczekać, ale nie nadają się jako psy stróżujące. Mogą też próbować polować na małe gryzonie lub ptaki, będąc zdanymi na długotrwałe, samotne przebywanie w ogrodzie.

Wesoły i czuły Cavalier jest bardzo przydatnym kompanem osób starszych, mimo że może być postrzegany za żywiołowego pieska, nie potrzebuje tak dużej dawki ruchu. Jest delikatny w zabawie oraz przy zabiegach. Potrafi ze swego pana nie spuszczać wzroku, wyczuwając potrzebę kontaktu.

Chociaż drzemią w nim pokłady energii i w genach posiada łowczych przodków, jego chęć do kłusownictwa, ucieczek, pogoni za zwierzyną jest minimalna, lub wręcz nie występuje. Nie znaczy to jednak, że nie może być wykorzystywany w zmaganiach sportowych. Jego uśpieni  przodkowie odzywają się wówczas i w cavisiu budzi się entuzjazm i chęć pracy.

Psom tej rasy należy poświęcać dużo czasu i miłości, a odwzajemnią ja na pewno. Wprowadzanie siłowych metod tresury, agresja wobec psa, czy podobne zachowania są niedopuszczalne, a osoby mające problem z opanowaniem się, nie powinny stać się ich właścicielami.

2. Zdrowie

Psy tej rasy w powszechnej opinii uchodzą za pieski o słabym zdrowiu, dlatego przy zakupie należy zwrócić uwagę na pochodzenie psa, badania, warunki, w których żyją rodzice. U cavalierów pojawiać się mogą choroby oczu, dysplazja bioder, zwichnięcie rzepki, choroby serca, zaburzenia układu nerwowego, przepukliny.

Oczywiście sprawdzenie hodowli i badań rodziców, nie będzie gwarancją zakupu w 100% zdrowego szczeniaka. Pies, jak każda żywa istota, może chorować, ale zrobienie wywiadu przez zakupem na pewno ograniczy potencjalne predyspozycję do chorób do minimum. Tylko zakup z hodowli zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce (należącym do FCI) daje gwarancję, że otrzymamy psa rasowego.

Cavalier King Charles Spaniel hod. Tańczące mgły
Cavalier King Charles Spaniel hod. Tańczące mgły

3. Pielęgnacja

Cavaliery gubią swoją piękną, jedwabistą sierść wiosną i jesienią, dlatego należy być przygotowanym na regularne czesanie i szczotkowanie wymagającej szaty. Są raczej łatwe w pielęgnacji. Sierść nie wymaga przycinania, więc samo czesanie i kąpiel sprawi, że będziemy cieszyć się wspaniale utrzymanym psem. Ze względu na swoją sierść nie powinny mieszkać na zewnątrz.

Należy też zwracać uwagę również na sierść między poduszkami łap i w uszach, która ma tendecję do kołtunienia, dlatego wymaga rozczesywania i przycinania w miarę potrzeb. Po spacerze, szczególnie w niepogodę, należy oczyścić łapki. Ze względu na słabe zęby zalecane jest czyszczenie, by usunąć kamień nazębny i bakterie lub by uniknąć zapalenia dziąseł i nieświeżego oddechu pupila. Pazurki wymagają regularnego przycinania, jeśli pieski nie ścierają ich w sposób naturalny.

4. Warunki życia psa

Niewielkie rozmiary i spokojna natura sprawiają, że Cavalier King Charles Spaniele są bardzo dobrymi kandydatami do życia w mieście, nawet w niewielkim mieszkaniu. Umiarkowanie aktywnym psom mały ogródek, czy spacer w parku wystarczą do zaspokojenia potrzeb ruchowych. W tej rasie koniecznością są spacery na smyczy lub bezpiecznie ogrodzony ogród, ponieważ może odezwać się w nich nagła potrzeba pogoni za zwierzyną.

Psy tej rasy również perfekcyjnie dostosowują się do trybu życia domowników, dlatego dostosują swój poziom aktywności do opiekuna. Nie wolno chodzić z nimi na spacery w wysokiej temperaturze i zostawiać w upale, bez zacienionego miejsca i dostępu do zimnej, świeżej wody.

Cavalier King Charles Spaniel hod. Tańczące mgły
Cavalier King Charles Spaniel hod. Tańczące mgły

5. Maść

Cavalierki są psami o półdługim futerku, jedwabiście miękkim w dotyku, lekko falowanym, nie gęstym przesadnie. Dorosłe posiadają na uszach, klatce piersiowej, nogach, łapach i ogonie wydłużone, lekko niesforne „wicherki”.

Występują w czterech kolorach:

  • bleinheim (czyli ruda na perłowo białym tle), niektóre blenheimy mają plamę na czole zwaną Lozenge,
  • tricolor – czarne łaty na białym futrze, z jasnobrązowymi znaczeniami wokół oczu, policzkach i dolnej części ogona,
  • czarna podpalana
  • ruby (ruda) – bez znaczeń.

6. Dzieci, inne zwierzęta

Cavaliery są świetnymi towarzyszami zabaw dla dzieci, które lubią z nimi bawić się: rzucać piłkę, uczyć sztuczek, turlać zabawki po podłodze. Jednak ze względu na niewielki rozmiar i delikatność wszelkie zabawy należy nadzorować, by dzieci nieświadomie nie zrobiły kszywdy psu lub pies przypadkowo mógłby je zranić. Należy zawsze tłumaczyć dzieciom, jak podchodzić do psa i obchodzić się z nim, a także monitorować wszelkie interakcje między psami i małymi dziećmi, aby uniknąć gryzienia, ciągnięcia uszu i ogona. Niedopuszczalne jest przeszkadzanie psu podczas jedzenia lub spania albo odbieranie jedzenia. Żaden pies, bez względu na rasę nigdy nie powinien pozostać sam na sam z dzieckiem bez opieki dorosłego.

Cavisie dogadują się z innymi psami i kotami oraz różnymi zwierzakami. Są przyjazne, pod warunkiem, że poznały inne zwierzęta we wczesnym wieku.

7. Pochodzenie rasy

Cavalier King Charles Spaniel to nowa rasa, stworzona niespełna sto lat temu, ale pochodzi z Anglii, od tych samych spanieli z płaskimi głowami, dużymi uszami i długą kufą, przedstawionymi w XVI, XVII i XVIII wieku na obrazach Van Dycka i Gainsborougha.

Ulubieńcy rodzin królewskich i szlacheckich zamieszkiwali na dworach i często na wiele im pozwalano, wręcz rozpieszczano je. Psy pełniły różne funkcje i różniły się od siebie: większe i smuklejsze, o dłuższej kufie polowały, mniejsze – ogrzewały ręce i stopy damom dworu lub samej królowej.

Istnieje teoria, jakoby Cavaliery były ukochaną rasą samego króla Karola II i zamieszkiwały z nim w pałacu Blenheim, wiejskiej rezydencji książąt Marlborough. Rzekomo więcej czasu król spędzał a psami, niż z ludźmi. Psy mogły poruszać się wszędzie, łącznie z terenami brytyjskiego parlamentu. To tu wyhodowano czerwono-białe niewielkie spaniele, dlatego właśnie maść Cavalier King Charles Spanieli nosi tę nazwę, a nazwa rasy wywodzi się od samego Karola II.

Wielu współczesnych królowi zarzucało bezmyślność. Obraz króla Anglii, który dodatkowo sprowadził cavaliery z Francji po śmierci jego siostry, malował się jako władcy przez cały czas bawiącego się ze swoimi psami i nie przejmującego się losami kraju.

Dla Karola II, dziedziczącego miłość do psów po swoim ojcu Karolu I, który żył pośród kłamstwa, świat spanieli był dla niego oazą.

Psy traktowano jak na królewskie pupile przystało: były czesane przez królewskich fryzjerów, ubierane w drogocenne szaty, ozdobne kołnierzyki, jedwabne wstążki. Ubranka zdobiono metalami szlachetnymi,  haftowano złotem. Dieta Cavalierów składała się z najlepszych mięs: piersi gołębicy, dziczyzny. Uważa się, że król leżący na łożu śmierci domagał się bliskości psów, które zostały usunięte z komnaty, co dowodzi, jaką wielką miłością do nich pałał.

King charles spaniele były związane głównie z dynastią Stuartów. Podobno królowej Marii Stuart, gdy szła na szubienicę towarzyszył Cavalier, którego po jej ścięciu znaleziono przy opiekunce.

Rasa hodowana przez Dukes of Marlborough, bardzo zróżnicowana – w wieku XIX doczekała się pierwszych wystaw i ten czas uznaje się  za istotny dla krótszej kufy, obecnej szczęki, czaszki i dużych, okrągłych oczu, patrzących w przód. Tym samym Cavalier King Charles Spaniel z XVI-wiecznych zdjęć praktycznie wyginął.

Cavalier King Charles Spaniel hod. Tańczące mgły
Cavalier King Charles Spaniel hod. Tańczące mgły

Odbudowę rasy zawdzięca się pasji Amerykanina. W latach 20-tych XX wieku Roswell Elrige ufundował wówczas bardzo wysoką nagrodę w wysokości 25 funtów dla psa w „starym” typie, który wygra Crufts. Pragnął znaleźć i promować te psy i odtworzyć rasę. W ciągu 5 lat trwania wyzwania dłuższa kufa została w końcu zauważona u psa, od którego utworzono wzorzec w 1926 roku.

Dwa lata później doszło do rozłamu ras: w 1928 r. spaniel z krótszą kufą, cechami czaszki zaczerpniętymi od pekińczyków i mopsów zachował nazwę king charles, zaś do nazwy rasy odtworzonej historycznie dodano słowo cavalier.

Zainteresowanie rasą wówczas ożywiło się i powstał pierwszy klub hodowlany. Długo Kennel Club nie chciał uznać „nowej” rasy, by dopiero po wojnie, w 1945 roku Cavalier King Charles Spaniel faktycznie zaistniał.

Angielski Kennel Club uznał zatem cavaliera dwadzieścia lat po Cruftsie w 1945 r.

W 1948 r. pierwszym angielskim championem został Daywell Roger (blenheim), któryego geny można odnaleźć w liniach wszystkich współczesnych cavalierów.

W latach 40-tych pierwsze cavaliery pojawiły się w Stanach Zjednoczonych, kiedy sprowadzono dwa samce z Anglii – Robrull z Veren i Bertle z Rookerynook. Następnie w 1952 roku suka (Sally) Lyons Brown z Kentucky urodziła szczenię o imieniu Psyche of Eyeworth. Pojawiło się już nieco więcej cavalierów sprowadzanych z Anglii, jednak nie można ich było zarejestrować w American Kennel Club.

Dwa lata później powstał w Stanach Cavalier King Charles Spaniel Club – oficjalny klub hodowlany i jedyny w Stanach Zjednoczonych od ponad siedemdziesięciu lat.

W Stanach obawian0 się, że rasa stanie się zbyt popularna. Mała grupa członków CKCSC założyła American Cavalier King Charles Spaniel Club (ACKCSC) i złożyła wniosek do American Kennel Club. Dopiero wtedy w 1995 roku AKC oficjalnie uznała rasę.

8. CKCS w Polsce

Pierwszy blenheim w naszym kraju pojawił się pod koniec lat 70. XX w. Był to pies, który nigdy nie dał miotu – Inchmarlo Amon. Dopiero w 1980 r. Elżbieta Biały sprowadziła parę: Eryka v. Wendenbluta (tricolor) i Ulle v. Zollis Hobby (blenheim).
Pierwsze szczenięta urodziły się rok później, w 1981 r. w hodowli z Piastowskiego Wrocławia.

9. Metryczka

FCI nr 136 / 9 grupa – psy do towarzystwa
Długość życia: ok. 11 lat
Cena szczenięcia: 3000-5000PLN
Stowarzyszenie w Polsce: ZKwP

Wielkość psa: 30-39 cm

Waga: 5,4 – 8kg

Zdjęcia udostępnione dzięki hodowli Tańczące Mgły z woj. pomorskiego

Fot. Sylwia Kołodziejczak

Eskarabahos