Koty

Koty rasy ragdoll – zdrowie, wygląd i charakter

Koty należą do jednych z najpopularniejszych, jeżeli chodzi o domowych ulubieńców. Trzeba jednak dodać, że mówiąc o nich, należy pamiętać o tym, że ma się do czynienia z różnymi odmianami tych zwierzaków. Wśród nich znaleźć można koty Ragdoll. Oto kilka niezbędnych informacji, jakie mogą przydać się osobom przymierzającym się do zakupu.

Opis i charakterystyka rasy

Ragdoll, w tłumaczeniu na polski, oznacza szmacianą lalkę. Sam kocur może lalki nie przypomina, ale na pewno można się do niego tulić. Puchowe kocury o długiej sierści, są bardzo łatwe do odróżnienia, jeżeli chodzi o inne gatunki. Pomimo tego, że mają grube kości, wyróżnia je elegancka, dostojna sylwetka. Pełną dojrzałość fizyczną osiągają dopiero w wieku 3 lub 4 lat. Warto wiedzieć, że każdy kot należący do tej rasy, rodzi się biały. Dopiero po kilku dniach na ich pyszczkach pojawiają się ciemne plamki. Ciekawostką jest to, że Ragdoll osiąga pełny kolor swojego umaszczenia dopiero po dwóch-trzech latach od dnia narodzin.

Tryb życia

Są to koty, które pod tym względem są podobne do innych przedstawicieli tego gatunku zwierząt. Ragdolle lubią chodzić własnymi ścieżkami. Jednak, kochają się tulić do swoich właścicieli i pokazują, kiedy przychodzi czas na miziane. Należy jednak ograniczyć samodzielne wędrówki swojego ulubieńca poza dom, ponieważ Ragdolle są bardzo ufne – co też może skończyć się utratą kota lub też zagrożeniem dla jego życia.

Sierść i umaszczenie

W przypadku tej odmiany kotów, sprawa jest nader ciekawa. Pierwszą kwestią jest długość sierści. Jest ona długa, jedwabista, miękka i prosta. Piękna, co też widać już na pierwszy rzut oka. Nie ma ona również skłonności do tworzenia się kołtunów. W okolicach brzucha, klatki piersiowej i przy szyi ma się do czynienia z nieco dłuższą sierścią. Jeżeli chodzi o umaszczenie, to wyróżnia się trzy główne typy:

klasyczny point – nazywane również umaszczeniem typowym dla kotów syjamskich. W tym przypadku kot ma pyszczek ciemny, za to na ciele cała sierść jest jasna. Uszy, ogon i łapki również są ciemniejsze w stosunku do reszty ciała.
mitted – koty o tym umaszczenie można poznać po tym, że tylko w pewnych miejscach ma się do czynienia z białymi plamami na tle ciemnego futra. Dokładnie mowa tu o białych łapkach i białym podbródku.
bicolour – na pyszczku ma się do czynienia z ciemniejszą sierścią, którą przecina biała plama w kształcie odwróconej litery V,. Także łapki i brzuch również są koloru białego.

Właściwie na tym by można skończyć opowieść, jeżeli chodzi o umaszczenie, ale w każdej z tych grup wyróżnia się kolejne odmiany. To właśnie dlatego Ragdolle są tak bardzo ciekawe i rozchwytywane, jeżeli chodzi o domową hodowlę.

Rozmiary i waga

To, co wyróżnia się na pierwszy rzut oka, to duża, masywna sylwetka. Trzeba jednak wiedzieć, że Ragdolle rosną powoli. Ich waga utrzymuje się w przedziale od od 4,5kg do 10 kg. Największe są samce, których waga wynosić może od 8 do nawet 10 kg. Samice są nieco mniejsze. Szacuje się, że najcięższa kotka Ragdoll ma ok. 6 kg. Minimalna waga to 4,5 kg. Ich tułów jest bardzo długi i może mierzyć aż 40 cm.

Charakter i zachowanie

Są to kocury, jakie mają bardzo łagodne usposobienie. Dlatego śmiało nadają się do domu – również tam, gdzie są dzieci. Tym bardziej że ma się do czynienia z ufnymi zwierzętami, jakie szybko przywiązują się do swoich właścicieli. Są bardzo potulne, towarzyskie i inteligentne.

Usposobienie, a szkolenie

Koty kochają zabawę. Jednak, aby miało szansę się to odbyć, przydać się może szkolenie pod fachowym okiem. Dzięki temu będzie można nauczyć Ragdolla aportowania, które to kocury wręcz kochają. Mają dość dopiero jak się zmęczą. Warto również wiedzieć, że ma się do czynienia z bardzo wścibską rasą kotów. Jednak jest to ich zaleta, ponieważ dzięki temu uczą się zdecydowanie szybciej. Kochają poznawać świat. Jednak te spacery naprawdę należy kontrolować – dla dobra domowego ulubieńca.

Ile żyje Ragdoll?

Szacuje się, że są to koty, jakie swoim właścicielom mogą towarzyszyć od 15 do 19 lat. Wszystko jednak zależne jest do hodowli, skąd kot będzie pochodził, jak również jego późniejszego trybu życia, m.in. prawidłowo prowadzonej diety.

Jak dbać o jego zdrowie?

Dbając o prawidłowe żywienie oraz czystą kuwetę. Nie są to koty wybitnie wymagające i są to tak naprawdę takie podstawy, których dopilnowanie nie powinno sprawiać właścicielom żadnych trudności.

Najczęstsze choroby

Wśród najczęstszych chorób, jeżeli chodzi o ten gatunek, wyróżnia się:

kardiomopatię przerostową,
choroby układu moczowego, w tym kamica pęcherza moczowego,
choroby dziąseł i przyzębia, m.in. eozynofilowe zapalenie dziąseł,
choroby stawów, np. mukopolisacharydoza.

To dlatego tak ważne jest regularne badanie stanu zdrowia u weterynarza. Ważne jest również to, aby kocura kupować w sprawdzonej hodowli. Tym bardziej że jest to odmiana, która jest mocno narażona na choroby ze względu na uwarunkowania genetyczne.

Cechy szczególne

Niekiedy mówi się, że są to koty, jakie swoim charakterem podobne są do psów. Oprócz charakterystycznego wyglądu, należy wspomnieć także o tym, że ma się do czynienia ze zwierzętami, które:

są inteligentne,
są wścibskie,
są żadne poznawania świata,
są ufne.

Jeżeli chodzi o wygląd, to oprócz sierści, należy wspomnieć o tym, że mają one tzw. skośną postawę. Wyróżnia ona się tym, że ich tylne łapy są nieco dłuższe. Głowa jest w kształcie zaokrąglonego trójkąta. Sam ogon jest długi. A do tego niezwykle puszysty. Jednak końcówka samego ogona jest wąska. Na uwagę zasługują również oczy Ragdolla, a dokładnie ich bardzo intensywny kolor.

Pielęgnacja

Nie powinno sprawiać to żadnych trudności. Tym bardziej że są to koty, jakie nie lubią mycia. Ragdolle radzą sobie na ogół w tej kwestii same. Jeżeli jednak ma się do czynienia ze sporym zabrudzeniem, to można wykonać to w gabinecie weterynarza. Ewentualnie, można pomyśleć o zakupie suchego szamponu, który będzie dla nich przeznaczony. Standardowa kąpiel w wannie może okazać się wydarzeniem traumatycznym, jakie może nadszarpnąć bliską więź z właścicielem.

Jak szczotkować?

Zabieg ten należy wykonywać regularnie, co kilka dni. Warto wyposażyć się w specjalną szczotkę, która będzie wyposażona w metalowe, długie i wąsko rozstawione ząbki. Trzeba zadbać o to, aby podczas szczotkowania kot mógł się rozluźnić. Jeżeli zwierzak zrazi się do szczotkowania, nie ma szans na to, aby w przyszłości taki zabieg powtórzyć – a jest to konieczne dla utrzymania kota w dobre kondycji.

Wypadanie sierści

Są to koty, które linieją. Jednak nie tak mocno, jak inne odmiany kotów. Zdrowe linienie, jakie nie jest żadnym objawem choroby, przybiera na sile na wiosnę – wtedy, kiedy kot będzie zrzucał „starą” sierść i wymieniał ją na nową. Czasem można spotkać się z tym, że kot będzie zrzucał sierść zimą. Może dziać się tak na skutek zbyt dużych temperatur, jakie jest w domu. Ragdoll będzie myślał bowiem, że to czas na „letnią” sierść.

Alergicy

Niestety, ale Ragdolle mogą być odpowiedzialne za wystąpienie reakcji niepożądanych. Za takie zjawisko może być odpowiedzialna nie tylko sierść. Duża ilość alergenów znajdować się może także w ślinie, naskórku, moczu czy krwi kota.

Hodowla Ragdoll

Samego kocurka należy sprowadzić tylko i wyłącznie z certyfikowanej hodowli. Trzeba dać także kociakowi czas na to, aby ten mógł zapoznać się ze swoim nowym domem. Na pewno trzeba mu zapewnić dostęp do drapaka, ponieważ pozostawiony samotnie, może wyżyć się na innych, dostępnych rzeczach. Na pewno kotkowi należy zapewnić dostęp do bezpiecznych zabawek, jakie będzie można użytkować podczas wspólnego spędzania czasu. Nie można także zapomnieć o tym, że ma się do czynienia ze zwierzętami, jakie kochają, kiedy okazuje im się dużo czułości.

Historia rasy

Za stworzenie tego gatunku kotów odpowiedzialna jest Ann Baker, która w latach 60. postanowiła skrzyżować swojego kota z kocurem sąsiadów. Maluszki, jakie przyszły na świat, poniekąd swoim wyglądem przypominały już Ragdolle. Od nich to jednak wzięła się nazwa Ragdoll. Kociaki, jakie stawiało się na ziemi, były całkowicie bezwładne – jak szmaciana lalka (Ragdoll). Jednak Baker nie poprzestała na tym, ponieważ łączyła kolejne osobniki, dając kolejne mioty, aż w końcu uznała, że ma to, to co tak naprawdę chciała.

Jak sobie radzi w upały i mrozy?

Bardzo dobrze. Zimą przybiera grubszą sierść. Wiosną i latem zrzuca swój gruby pancerz, wymieniając go na lekką sierść, jaka pomaga przetrwać duże upały.

Dla kogo?

Dla miłośników kotów. Ragdolli powinni unikać alergicy. To zwierzęta, jakie przeznaczone są do kochania. Trzeba więc zdawać sobie sprawę, że każdego dnia trzeba będzie mu zapewnić odpowiednio dużo uwagi.

Jaką karmę wybrać?

Bazującą na mięsie. Może to być karma dedykowana dla kotów, ale pochodząca ze sprawdzonych źródeł. Trzeba jedynie zadbać, aby każdego dnia kot otrzymał odpowiednią porcję. Dzięki temu pupil nie będzie chodził głodny.

Pochodzenie rasy

California, USA.

Ciekawostki

Wśród ich przodków znaleźć można nie tylko persów, ale także koty birmańskie. Ann Baker nigdy tak naprawdę nie była w stanie odpowiedzieć, dlaczego pierwszy miot był tak mocno osłabiony. Nie poddała się jednak, dzięki czemu udało jej się dojść do perfekcji.
Do Europy koty ragdoll trafiły dopiero w 1981 roku. Jednak dopiero w 1992 roku rasa została uznana przez FIFe. Ragdoll blue mitted jest najczęściej spotykaną odmianą. Właściciele tych kotów mogą nie lada się zdziwić, jeżeli zamiast charakterystycznego miauczenia, usłyszą dźwięk przypominający..płacz dziecka. Jest to bardzo charakterystyczne dla tej odmiany.

Cena w 2023 roku

Niestety, ale nie jest to tania odmiana kota. Za jednego kocurka można zapłacić od 3000 zł w górę. Wszystko uzależnione jest od tego, na jaką dokładnie hodowlę się trafi. Jeżeli ktoś spotyka miejsce, gdzie małe kocięta oferowane są taniej, powinien przemyśleć ten zakup. Może być to bowiem nielegalna hodowla, gdzie na dodatek ma się do czynienia z kotami, jakie w przyszłości mogą mocno chorować. Taki zakup – pomimo miłości do kotów – powinien zostać odpuszczony.