Owczarek Podhalański – charakterystyka, opis, żywienie i cena

młody owczarek

W powszechnej opinii wielu specjalistów Owczarek podhalański należy do ras, które to są nieco niedoceniane. W dużej mierze może to być podyktowane tym, że nie jest to zbyt liczebna rasa. Taki osąd nie jest zbyt sprawiedliwy, ponieważ przedstawiciele niniejszego gatunku psa są naprawdę cudownymi zwierzakami. Dlatego też w dalszej części tekstu zaprezentujemy, co warto wiedzieć na temat owczarków podhalańskich.

Opis i charakterystyka rasy

Podhalańczyki są psami o mocnej oraz zwartej budowie ciała. Odznaczają się one sporych rozmiarów i nieco wypukłą głową o mocnej kufie zwieńczonej zazwyczaj czarnym nosem. Pies ten ma lekko skośne i średniej wielkości oczy. Uszy są trójkątne i dobrze owłosione, a jego ogon jest dość długi i wysoko osadzony nad grzbietem.

Tryb życia

Owczarki podhalańskie są psami raczej spokojnymi, które to najczęściej wykorzystywane są psy stróżujące oraz pasterskie. Jest to pies łagodny, ale wobec obcych raczej nieufny. Z czystym sumieniem można powiedzieć, że jest on fantastycznym psem rodzinnym. Lubi on dzieci i do tego jest wobec nich bardzo cierpliwy.

Sierść i umaszczenie

Jego sierść okalająca tułów oraz szyję jest gęsta i twarda w dotyku. Do tego wyróżnia się też obfitym podszyciem. Owczarki mają puszysty ogon. W kwestii umaszczenia możemy wskazać trend nakazujący jednolitą biel. Stąd też kremowe łaty nie należą do zbytnio pożądanych.

Rozmiary i waga

Pies ten nie jest może największy, ale i tak znajduje się wśród ras olbrzymich. Szacuje się, że jego wysokość to około 65–70 cm w przypadku samców oraz 60–65 cm, kiedy mówimy o suczkach. Mając na uwadze płeć psa, zazwyczaj masa ciała owczarka podhalańskiego znajduje się w przedziale od 45 do 65 kg.

Charakter i zachowanie

Mamy tu do czynienia z psem obronnym i stróżującym. Warto wiedzieć, że nie zagania on owiec, ale broni je przed niebezpieczeństwem. Jest to pies wytrzymały i nad wyraz samodzielny. Stąd też niejednokrotnie nie czeka na sygnał od opiekuna, ale sam podejmuje inicjatywę w momencie zagrożenia. Jest to pies niezwykle terytorialny. Z drugiej strony z nieufnością pochodzi do innych psów, jak i ludzi.

Usposobienie, a szkolenie

Owczarek podhalański powinien przejść staranne szkolenie, które powinno przebiegać w spokojnej atmosferze. Jest to pies źle reagujący na krzyki lub kary cielesne. Zamiast tego powinno się wdrożyć system oparty o pochwały i nagrody.

Ile żyje?

Przedstawiciele rasy owczarka podhalańskiego nie są zbyt chorowite, a to przykłada się na to, że dożywają w dobrym zdrowiu około 12 lat.

Jak dbać o jego zdrowie?

Polski owczarek, bo tak też nazywany psy tej rasy to, jak już wspomnieliśmy przed momentem psy nieobarczone chorobami genetycznymi. Warto jednak dbać szczególnie o ich aparat ruchu, bo mogą one uskarżać się na dysplazję stawów biodrowych.

Najczęstsze choroby

Wśród problemów zdrowotych dotykających psów, omawianej tutaj rasy to zwłaszcza wspomniane już kłopoty związane z dysplazją stawów biodrowych. Inne przypadłości, na jakie trzeba zwrócić uwagę to zagrożone skrętem żołądka. W kontekście ewentualnych schorzeń dziedziczonych dominują wady powiek: entropium i ektropium. Właściciele powinni również mieć baczenie na regularną higienę uszu, gdyż budowa uszu owczarka poprzez ich zwisanie utrudnia wentylację. Tym samym zachodzi tam często ryzyko powstawania stanów zapalnych.

Cechy szczególne

Przedstawiciele rasy psów podhalańskich są niezwykle inteligentne. Odznaczają się one przyjaznym usposobieniem, lecz trzeba pamiętać, że hoduje się je na psy pasterskie i obronnego. Podhalany szczególnie mocno wyróżniają się samodzielnością, odwagą i wytrwałością.

Pielęgnacja

W przypadku tej rasy psa raczej nie jest konieczna jakaś duża ilość zabiegów pielęgnacyjnych o wysokiej złożoności. Najlepiej, jeśli procesy pielęgnacyjne będą wdrażane już od okresu szczenięcego.

Kąpiele powinniśmy przeprowadzać w miarę potrzeby, a do tego pamiętajmy, aby wpierw rozczesać włos. Dla tej rasy psów optymalne będą szampony dedykowane białej sierści. Po kąpieli należy dokładnie wysuszyć pupila. Oprócz sierści zwracajmy też uwagę na zęby i dziąsła. Stąd też warto zaopatrzyć się w gryzaki dentystyczne. W razie problemów związanych z pielęgnacją tego psa można zgłosić się do profesjonalnego salonu groomingu, gdzie wyspecjalizowane osoby zagwarantują niezbędne zabiegi naszemu pupilowi.

Jak szczotkować?

Podhalany wyróżniają się dwuwarstwową sierścią, a w jej skład wchodzi twardy włos okrywowy i gęsty podszerstek. Zaleca się, aby poddawać go szczotkowaniu dwa razy w tygodniu przy użyciu drucianej szczotki z gładkimi zakończeniami. Nie powinniśmy podawać psa szczotkowaniu na sucho, gdyż może to doprowadzić do elektryzowania lub łamania się włosa.

Wypadanie sierści

Podhalany przebywające często na dworze linieją dwa razy do roku. Intensywniejszy proces linienia ma miejsce zwłaszcza na wiosnę. To wtedy też zalecane jest szczotkowanie nawet codziennie. Jeśli nasz pupil przebywa częściej w mieszkaniu, to szczotkujmy go aż do momentu wyeliminowania całego martwego owłosienia.

Alergicy

Niestety nie mamy dobrej wiadomości dla osób będących alergikami. Owczarki podhalańskie nie są dobrym wyborem dla tych osób.

Hodowla i szczeniaki

Fundamentalną kwestią, która odgrywa rolę przy wychowaniu podhalańczyka, istotną rolę ma do odegrania starannie przeprowadzona socjalizacja. Jeśli pies przebywa tylko i wyłącznie w towarzystwie znanych sobie zwierząt i ludzi to może odczuwać on strach przed nowym. Mając to na uwadze, wypada wcześnie zapoznawać czworonoga z otoczeniem. Do tego liczy się też konsekwencja i jednocześnie zrozumienie potrzeb i preferencji pupila.

Jak sobie radzi w upały i mrozy?

Podhalany zaliczają się do czworonogów, które dobrze radzą sobie podczas niskich temperatur. W sytuacji, gdy nasz pies mieszka na zewnątrz, to powinien mieć do swojej dyspozycji dobrze ocieploną i solidną budę z przedsionkiem. Warto również nadmienić, iż psom tej rasy nie naprzykrzają się upały, lecz mimo to warto przygotować pupilowi zacieniony kąt z dostępem do zimnej wody.

Dla kogo?

Pragnąc mieć w swoim domu owczarka podhalańskiego, musimy mieć na uwadze to, że wymaga on dużej przestrzeni. Idealnym środowiskiem dla niego będzie dom z ogrodem, do tego wskazane są codzienne spacery. Z uwagi na to, że są to psy przywiązanie do rodziny, to z tego względu idealnie będą nadawać się na towarzyszy dla rodziny mieszkającej w domu pod miastem. To cierpliwy i czuły kompan do tego lubiący dzieci. Warto dodać, że nie ma znaczenia czy mieszkamy w górach lub na nizinach. To bowiem mit, że są to psy typowo górskie.

Jaką karmę wybrać?

Psy tej rasy mają dobry apetyt, a przy tym nie są jakoś przesadnie wybredne. Warto dawać im bezzbożową karmę, która zawiera duże ilości mięsa. Musimy przy tym uważać, aby nie przekarmić swojego pupila. Może to bowiem doprowadzić do nadwagi, a ta nie jest obojętna dla ich stawów. Problematyczne w kontekście żywienia owczarków podhalańskich może też być rozszerzanie i skręty żołądka. Nie da się temu zapobiec, ale profilaktyka pozwala zminimalizować ryzyko. Warto zatem dzielić dzienną porcję karmy na 2-3 posiłki. W przerwach między nimi nasz pupil powinien odpocząć.

Minusy posiadania tego zwierzęcia w domu

Wszyscy wiemy, że nawet najkochańsze zwierzęta mogą mieć pewne minusy. Warto jednak dodać, to co dla jednych jest wadą inni, nie muszą za to tak uważać.

Stąd też to, że psy te są niezależne, można rozumieć dwojako. Kolejną kwestią nieco problematyczną jest ich upór. Jeśli chcemy go do czegoś przymusić, to może nam to się nie udać. Wytworzy się wtedy negatywna energia i często może dochodzić do agresywnych zachowań. Jest to też pies, który potrzebuje dużo przestrzeni. Zatem trudno będzie z nim mieszkać w mieszkaniu w bloku. Właściciel musi również mieć na uwadze to, że sierść podhalańczyka wymaga stałej pielęgnacji polegającej na wyczesywaniu i jej kontroli.

Pochodzenie rasy

Jest to pies, którego nazwa może już nam sugerować jego pochodzenie, a więc Podhale. W naszych rodzimych górach jest obecny od dawna, lecz trudno określić precyzyjną datę jego początków. Niejasne jest też pokrewieństwo z innymi rasami, lecz część hodowców sugeruje pobratymstwo z mastyfami. Po zakończeniu wojen światowych rasa podhalańczyków była praktycznie na wyginięciu. Jednak za sprawą FCI w latach 60. XX wieku rozpoczęto ich hodowlę.

Historia rasy

Szacuje się, że owczarek podhalański jest znany w Europie od XIII wieku, kiedy to dotarł tu z ludami wypasającymi owce i bydło. Wśród przodków tego owczarka wymienia się mastify tybetańskie, ale też czuwacze słowackie. Cechą charakterystyczną tych psów jest biała sierść, która pozwalała na wtopienie się w tło wełny owczej. Tym samym drapieżnikom trudniej było je dostrzec. Tym samym od samego początku obecności na naszych terenach owczarki podhalańskie lub też często określane polskimi doskonale pilnowały inwentarza. Tuż przed II WS. Kynolodzy opracowali wzorzec rasy. Jednak wybuch działań wojennych pokrzyżował plany i wstrzymano prace nad hodowlą zorganizowaną. Doprowadziło to do ich wyginięcia i dopiero za sprawą lekarz weterynarii Henryka Dereziński w 1954 roku podjęto dalsze kroki do rozwoju tej rasy. Oficjalnie owczarek podhalański za rasę został uznany przez FCI w 1967 roku.

Ciekawostki

Umaszczenie owczarka polskiego wcale nie jest dziełem przypadku. Trzeba bowiem wiedzieć, że śnieżna biel kontrastowała z sierścią drapieżników. Należy nadmienić, że nie tylko barwa tych psów jest unikatowa. Należy wiedzieć, że sierść podhalańczyków wykazuje zdolności do samoistne oczyszczania. Tym samym wszelkie zabrudzenia z czasem znikają. Właściwość ta była niezwykle pożądana, zwłaszcza kiedy robiono z niej przędzę, a później swetry czy skarpety.

Cena w 2023 roku

Chcąc wejść w posiadanie małego rasowego owczarka podhalańskiego, mamy to szczęście, że znajduje się w naszym kraju sporo renomowanych hodowli. Oczywiście za zakup szczeniaka z renomowanej hodowli trzeba trochę zapłacić. Tym samym rodowód FCI w przypadku tej rasy to koszt w granicach 4.5 tysiąca złotych. Koniecznie trzeba w tym przypadku sprawdzić pochodzenie rodziców danego szczeniaczka i jak przebiega proces jego socjalizacji. Do tego wskazany powyżej koszt może być zmienny, gdyż można negocjować, a do tego w wielu przypadkach cena jest ustalana indywidualnie.